إنّا لله و إنّا إليه راجعون
Njoftojmë kolegët, miqtë e opinion e gjerë se, në moshën 89 vjeçare, ka ndërruar jetë imami i shquar Avdyl ef. Krasniqi nga Buroja e Skenderajt.
Varrimi i të ndjerit bëhet sot në varrezat e fshatit Burojë të Skenderajt, në kohën e namazit të ikindisë.
Biografi
Avdyl ef. Krasniqi
Avdyl ef. Krasniqi u lind më 21 gusht 1930, në fshatin Vajnikë, komuna e Skenderajt. Ishte i biri i Tafilit dhe i Fatimes, bijë e Loshëve të Padalishtës. Rrjedh nga një familje me traditë kombëtare e fetare. Shkollën fillore e përfundoi në Burojë, ndërsa mësimet e para fetare i mori në Mejtepin e Xhamisë së Burojës, te hoxha dhe patrioti i shquar Mulla Ilaz Buroja. Më pastaj mësimet fetare i vijoi edhe në Medresenë e Madhe të Gjakovës.
Nga viti 1948 deri në vitin 1982 shërbeu si imam i teravive në fshatra të ndryshme të Drenicës, si në Aqarevë, Padalishtë, Resnikë dhe Vajnikë. Nga viti 1982 emërohet imam i xhamisë së Burojës, tek e cila qysh si fëmijë kishte marrë mësimet e para fetare, por nga kjo kala e arsimit fetar dhe atdhetar, ishte brumosur me idetë patriotike të Mulla Ilaz Burojës, andaj edhe ky imam i nderuar patjetër që do ta ndjekte rrugën e imamëve të parë për të qenë shembull i gërshetimit të dashurisë për fenë dhe kombin.
Mulla Avdyl Krasniqi mori detyrën e imamit në këtë xhami në kohën kur po fillonte edhe shpërbërja e Jugosllavisë, në kohën kur dhuna dhe terrori serb po rikthehej në Kosovë kundër popullatës vendëse shqiptare. Në kohën kur përveç dhunës dhe terrorit serb të ushtruar kundër shqiptarëve, popullin shqiptar po e rëndonte edhe më shumë vesi i hakmarrjes i cili ishte bërë një gangrenë e shoqërisë e cila po e shkatërronte popullin shqiptar nga brenda. Andaj hoxha i nderuar, Mulla Avdyl Krasniqi sikurse edhe shumë intelektual e patriot të tjerë shqiptar me moton: “Kurrë më gjakmarrje”, morën iniciativën për pajtimin e gjaqeve në Kosovë.
Në vitin 1990 hoxha i nderuar do ta bënte organizimin e xhematit, gjegjësisht popullatën e kësaj ane që t’i festonin dy bajamet e mëdha, të cilat hoxha i quante Bajramin Fetar dhe Bajramin Kombëtar, ngase më 2 korrik të vitit 1990, Kuvendi i atëhershëm i Kosovës shpalli kushtetutën e krijimit të Republikës së Kosovës.
Në kohën kur Kosovës po i mbylleshin të gjitha mundësitë për çlirim paqësor dhe nuk i kishte mbetur rrugë tjetër pos kryengritjes së armatosur, hoxha i nderuar hap xhaminë dhe konakun e tij për grupet e armatosura të Kosovës dhe xhaminë e shndërron në depo të armatimin për luftëtarët e ardhshëm të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Andaj pikërisht më 23.9.1992, djali i hoxhës së nderuar së bashku me Kardi Veselin dhe Hashim Thaçin sollën armët të cilat do t’i fshehnin në arkivole të cilat u fshehën ne bodrumin e konakut të xhamisë. Këto armë më vonë do të përdoreshin për çlirimin e Kosovës.
Nga viti 1992 armët kanë qëndruar në atë vend deri më 17.11.1997, kur gjendja politike në Drenicë u përkeqësua tejmase. Atë ditë këto armë siç thekson imami, i kemi shpërndarë në Prekaz, Llaushë, në Likoc, në Aqarevë dhe një sasi në Burojë. Në atë xhuma imami iu drejtua të pranishmëve në xhami dhe u tha: “Prej sot më nuk do të falet askush në këtë xhami. Unë e hoqa shallin, e lashë në hytbe dhe nxora automatikun e u bëj thirrje njerëzve të vijnë pas meje në luftë.” Ai u tha se edhe armët do t’ua jepte.
Dhe kështu Mulla Avdyl Krasniqi mori pjesë aktive në luftë kundër okupatorit serb deri në çlirimin e Kosovës, ndërsa pas çlirimit të Kosovës iu kthye detyrës së imamit të xhamisë së fshatit Burojë deri në vitin 2005 kur edhe pensionohet.
